"hayat ne kadar garip?" sorusuna odun herifi takip eden 2.8 milyon twiter kullanıcısı var diyeceğim geliyor bazen.
cidden hayat çok garip.
bu adamın vasfı ne lan cidden soruyorum? hiçbir şekilde bilmiyorum çünkü. varsa da benim eşekliğimdir kabul.
bilinen hiçbir vasfı yok lan adamın. komik tweetleri bile yok. alıp yürüyen viralleşen twitleri de çok azdır muhtemelen hatta belki yoktur bile.
eğitim düzeyi nedir, uzmanlığı nedir, ne işe yarar, ne iş yapar gerçekten bilmiyorum.
şuan "fenomen" olarak anılmasını sağlayan tek şey melih gökçek, nihat doğan, meltem banko gibi isimlere kapak mahiyetinde cevaplar vermiş olması. düşün o sitede nerdeyse her gün binlerce kişiye ulaşan kaliteli mizah tivitleri atan hesaplar var çoğunun 500bin takipçisi bile yok.
adamlar üretiyor lan en azından.
ayrıca ekşi sözlükte o meşhur olmasını sağlayan diyalogların da fake olduğu yazılmış sürekli. böylesi daha komik ama fake olmasa bile ününü sadece buna borçlu olması oldukça trajikomik değil mi lan?
2.8 milyon takipçisi var. ünlüler falan da takip ediyor olabilir ama tivitleri 100 rt'yi bile geçmiyor sanırım.
bomboş vasıfsız sosyal medya kullanıcısı.
ama işte 2.8 milyon insana doğrudan ulaşabiliyor.
sabah akşam reklam tivitleri atıp hayatını buradan kazanabiliyor, meclise davet edilebiliyor, muhtemelen sosyal medya konulu panellere de davet alıyordur.
bitcoin ve altcoinler üzerinden insanlara bir şeyler anlatabiliyor. kanaat önderliğine falan soyunuyor. aslkdjalsd
yav abicim kim lan bu adam? ekonomist falan mı? hayırdır yani? neden ciddiye alınıyor anlamak pek mümkün değil.
mesele ne biliyor musun?
sürü psikolojisi. dünyanın en güçlü güdüsü bu.
aslında burada sinirlendiğim adam odun herif değil. benim.
çünkü benim de takipçi listem arasındaymış kendisi. az önce neden takip ettiğimi sorguladım sadece.
sürü psikolojisinden başka cevap bulamadım.
şimdi bu yazdıklarımı birisi okuyup, "doğru lan aslında" deyip gidip takipten çıkarsa kendisini bunun da cevabı bir çeşit sürü psikolojisi ya da manipülasyon olacak.
çünkü kendi kararlarımızı kendimiz vermek gibi ağır bir yükü hayatımızın %90'ında taşıyamıyoruz, reddetiyoruz. ben buna isyan ediyorum.
dünyanın en vasıfsız, en alakasız, en boş insanını önce "komedi" dalında fenomen yapıyoruz, sonra ona verdiğimiz kitle gücünden ötürü kanaat önderliğine yükselmesine de izin veriyoruz.
yeterlilik sıfır. vaadin karşılığı sıfır. üretkenlik sıfır. ama adam fenomen. i̇lk akla gelenlerden. önder açıkbaş'ın ünlü olmasından daha hayret verici durum bu aslında. hülya avşar'ın yetenek sizsiniz jürisi olmasından daha garip aslında. çünkü fenomen yapan aslında biziz. gerekçe bile oluşturamadan, tamamen insanlar öyle diyor diye yapabiliyoruz bunu. düşünmeden.
odun herif'i siktir et hayatın tamamı tam olarak böyle işte.
ara not: şimdi internetten baktım. bir kaç röportaj vermiş gazetelere. asdljaskld
fizik bölümünden atılmış. 2 yıllık bir yer okumuş. oradan en son yıldız teknik bilgisayar mühendisliğine geçmiş orada okuyormuş. 84'lü.
çık sokağa. 1 saat içinde aynı özellik yeterlilik ve zeka kapasitesinde 50 tane adam bulursun aslında. 50 tane onu cebinden çıkartacak adam bile bulursun aslında.
hani diyoruz ya bazen o kadar güzel sesi olup youtube köşelerinde sürünen vokalist varken çağatay akman diye bir figür hayatımızda niye yer ediyor diye?
ya da seda sayan neden albüm yapıyor bu amına kodumun dünyasında diye.
i̇şte bu yüzden.
birleri ya da kendisi bir şekilde pazarlıyor. birileri bu pazara dahil oluyor, onlar dahil oldu diye sen de dahil olma gereği görüyorsun. gerekçe diye bir şey yok.
tek geçerli sebep "onlar öyle diyor" oluyor.
bunu da her zaman fark etmiyorsun. kendine bile itiraf edemiyorsun çoğu zaman.
genellikle hayatlarımızda yaptığımız eylemler hep spontane olur. sorgulanmaz. sürüklenir. ama böyle olduğu sürece de manipülasyona açık hale geliyorsun. başkalarının "emrettiği" şeyi yaşayıp gidiyorsun koca ömründe.
hayat garip.
hayat; ortalama bir türk gencinden daha fazla bir artısı ve yeterliliği olmayan bir adamın onca sosyal medya tipi ve karakteri arasından sıyrılmış olup ilk akla gelen fenomenlerden olması kadar garip.
çoğumuz sığırız.
bize yedirdikleri buğday artıklarından, karpuz kabuklarından şikayet etmeye hakkımız yok.
çünkü zaten biz "sığırız."
sığır oğlu sığırız.
(babam hariç)